Co należy wiedzieć o aseksualności?

Co warto i jednocześnie należy wiedzieć o aseksualności? Jak ją opisać, z perspektywy tego, czego ona dotyczy oraz do kogo się odnosi? Na samym początku trzeba wyjaśnić jedno, iż nie ma konkretnej formuły lub definicji, która opisuje aseksualność, a raczej mówimy tutaj o czymś zbyt mocno złożonym jako jednolite zjawisko. Błędne jest również traktowanie aseksualności, pod kątem zaburzeń lub zbliżonymi, znanymi oraz podobnymi określeniami, należy ją jednak akceptować, gdyż coraz częściej aseksualność dotyczy bliskich nam osób. Oczywiście aseksualizm, to nic innego jak zupełny brak odczuwania pociągu seksualnej, nie tylko do osób innej, ale też tej samej płci. Pojawia się też określenie, gdzie aseksualność wskazuje się jako zupełny brak popędu seksualnego, przez jaka osobę go nie posiada, to dosyć specyficzne nastawienie danego człowieka do swojej płci oraz ewentualnej seksualności. Nie należy ich odbierać jako osób, które są pogubione, jeżeli idzie o ich pociąg czy aspekt seksualny i intymny, takie, jakie najzwyczajniej mają chwilową blokadę, która po pewnym czasie przejdzie. Aseksualność to wręcz całkowite porzucenie chęci, uprawiania seksu bez względu na to, o jakiej płci mówimy, jest on im zupełnie zbędny do życia i nie czują się takie osoby z tego powodu źle. Nie jest to jeszcze temat znany, choć w Anglii aseksualność odczuwa już kilkadziesiąt tysięcy osób, i cały czas są prowadzone specjalistyczne badania, jakie mają wytłumaczyć nam co prowadzi do takiego odbioru wśród ludzi, dla jakich seks mógłby zupełnie nie istnieć.

Jak wygląda życie osób aseksualnych?

Czy aseksualizm, pozwala takim ludziom na normalne życie, również w związku i codzienne funkcjonowanie wśród osób, o innym do seksualności podejściu? Przede wszystkim, życie osób aseksualnych wcale nie musi się różnić od naszego, choć mają jasno określone przy tym zasady, często też odbierają aseksualizm w sposób duchowego i romantycznego podejścia, do codziennej egzystencji także, gdy idzie o budowanie związków z innymi ludźmi. Powyżej wspomniano o tym, że aseksualizm nie jest traktowany jako choroba, a odmienne zjawisko, które dopiero poznajemy, i o którym mówi się dosyć wiele w kontekście tego, jak kształtuje się nasza seksualność, oraz co dla nas ona znaczy. Jak rozpoznać osoby aseksualne? Mianowicie w bardzo prosty sposób, nie zaliczają się one do tych ludzi, którzy obawiają się zbliżenia seksualnego, ale otwarcie mówią o tym, że nie sprawia on im przyjemności, i zupełnie inaczej traktują kwestię własnej bliskości. Otwarcie o tym informują, choć w wielu przypadkach osoba aseksualna może posiadać żonę, męża, a nawet mieć dzieci z pozoru prowadzić życie, jakie dla wielu z nas nie wzbudza żadnych zastrzeżeń. Jeżeli jednak odczuwamy, nie tylko zupełny brak pociągu, ale też nie wiemy, czy on jest nam potrzebny i musi dla nas jednocześnie istnieć, to dobrym rozwiązaniem oraz posunięciem jest udanie się do seksuologa. Dodatkowo przyjrzeniu się tym, czym jest aseksualność zrozumieniu go lub bliższym poznaniu własnej osoby.

Autor: Paweł Bendarz